Сурет: pixabay.com
Өмір кейде қалың тұманмен жабылған жолдай көрінуі мүмкін. Алдыңды көру қиын, қай бағытқа бару керектігін білмейсің. Бірақ тұман – мәңгілік емес. Уақыт өте келе ол сейіледі, алдыңнан жарық жол ашылады.
Суық қыс келгенде ағаштар жапырағын түсіреді, барлығы өлідей көрінеді. Бірақ көктем келгенде олар қайта бүр жарады, гүлдейді, жаңарады. Егер ағаштар қыстан аман шығып, көктемді күте алса, адам да өміріндегі қиын кезеңдерді артта қалдыра алады.
Өмір – кітап секілді. Бір тарау ауыр болуы мүмкін, бірақ бұл бүкіл оқиғаның соңы емес. Алдағы беттерде әлі қаншама қызықты, маңызды, бақытты сәттер бар. Егер сен осы жерден тоқтасаң, өзіңнің ең қызықты тарауларыңды оқымай кетесің.
Кейде адам теңізге қарап, оның тыныштығына, шексіздігіне тамсанады. Бірақ теңіз де дауыл көреді, үлкен толқындарға қарсы тұрады. Соған қарамастан, ол ешқашан өз болмысын жоғалтпайды. Сен де солайсың – сенің ішіңдегі күш пен өмірдің мәні ешқашан жоғалмайды.
Егер бүгін ауыр болса, ертең жеңілірек болуы мүмкін. Тек қадам жасап, алға қарай жүру керек. Қараңғы түннің артынан әрқашан таң атады.